به گزارش «نماینده»، هنگامیکه رئیس دولت اصلاحات با کلیپ معروف تکرار می کنمش برای لیست ها تبلیغ می کرد، پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان غافل از کاسبی لیست بندی ها و زدو بندهای پشت پرده برای ورود به لیست ها، فریب خوردند اما خورشید پشت ابر نماند و رسوایی خرید و فروش لیست ها توسط خود رسانه های اصلاح طلب برملا شد.

می توان از رسوایی اخذ پول برای ورود به لیست شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان به عنوان "لیست گیت" یاد کرد. لیست گیتی که عامل اصلی آن را می توان غلامحسین کرباسچی، شهردار سابق و البته مجرم و اختلاسگر تهران نام برد. کسی که با پیشنهاد دو میلیارد تومانی به گزینه های ورود به لیست امید کاسبی پر پیمانی را درآستانه انتخابات ۲۹ اردیبهشت ۹۶ به راه انداخت و حزب کارگزاران را به محلی برای زدو بندهای سیاسی و مالی لیست بندی تبدیل کرد.

سابقه کرباسچی در دوران شهرداری از سال ۶۸ تا ۷۷ بسیار مشعشع و پرحاشیه بود. حواشی که با فساد مالی و سواستفاده از پست و مقام در جهت منافع مالی حزبی و شخصی همراه بود. پیوند قدرت و ثروت در اکثر مواقع فسادزا است و این خصیصه در میان اصلاح طلبان نمود بیشتری داشته است.

کرباسچی که به خاطر ارتکاب به جرم راهی زندان اوین شد، پس از آزادی نیز به عنوان عضو تاثیرگذار حزب کارگزاران به فعالیت سیاسی خود ادامه داد وی به کمک هلدینگ های اقتصادی حسین مرعشی، شبکه ای از روزنامه ها و مجلات مکتوب را با به کارگیری روزنامه نگاران حرفه ای و حتی برخی از اساتید دانشگاهی راه انداخت که یکی از بزرگترین کارتل های مطبوعاتی او تحت عنوان گروه مجلات هم میهن شناخته می شود.

قدرت تاثیرگذاری و ایجاد موج رسانه ای به نفع سیاست های کارگزاران در میان جریان اصلاح طلب کارویژه این کارتل است.

به هر روی پس از انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر پنجم، در زمان تقسیم غنائم پیروزی، سهم خواهی ها کار دست زعمای اصلاح طلب داده و ناکارآمدی و بازیچه بودن آنها بیش از پیش خود را عیان ساخت. لابی گران قدرتمند کارگزاران و حزب نوپای اتحاد ملت که حیات خلوت اصلاح طلبان دولتی است، کلیه جایگاه های لیست ۲۱ نفره شورا را به مزایده گذاشته و بدون توجه به تخصص و سابقه، تعدادی از اعضای لیست را از کسانی قرار دادند که در تابعیت محض پدرخوانده های کارگزاران و اصلاح طلبان دولتی قرار داشته باشند.

در حالیکه شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان به ریاست ماشین امضاء کنی به نام محمدرضا عارف مامور بستن لیست امید بود، تعدادی از اعضای همین شورا مانند محمدجواد حق شناس، مرتضی الویری و سیدمحمود میرلوحی خود را در لیست گنجاندند.

مجموعه ای از باندبازی، لابی گری و انحصارطلبی برای جمع بندی لیست امید بود که احتمال آبروریزی بعد از آن باعث مقاومت رئیس دولت اصلاحات در حمایت از لیست شد اما در نهایت با تطمیع و فشار کارگزاران و تنها برای جلوگیری از پیروزی اصولگرایان، خاتمی نیز مجبور به حمایت از لیست ناقص و بی محتوا شد.

عامل اصلی بی آبرویی لیست امید در انتخابات شورا، اعضای حزب کارگزاران بخصوص کرباسچی بود که با پیشنهاد ۲ میلیارد تومانی به متقاضیان ورود به لیست امید، لیست گیت را به بار آورد. در انتخابات مجلس دهم نیز برخی از فعالین اصلاح طلب به صورت سربسته به مولفه ثروت در بستن لیست اشاره کردند ولی در این انتخابات تنازع بر سر قدرت و غنائم به حدی بالا گرفت که برخی از بر جای ماندگان لیست امید و احزابی که جدی گرفته نشدند دست به افشاگری زده تا نقش کارگزاران را در استحاله اصلاحات آشکار سازند.

همانگونه که پیش بینی می شد، محمدرضا عارف تنها مهره ای در دستان گروه های قدرتمند و لابی قدرت و ثروت است که نقش سخنگوی آنها را بازی می کند و کار تا حدی بالا گرفته بود که در یکی از سخنرانی های عارف وی تحت فشار از انتقادات مربوط به لیست امید، به گریه افتاد!

اما باید از مدعیان اصلاحات به خصوص محمد خاتمی پرسید به چه قیمتی حاضر شده تا اینگونه رسوایی و بی آبرویی لیست امید را به جان بخرد و اینگونه  ادعاها و آرمان های مردم سالارانه، حقوق شهروندی و مدنی اصلاح طلبان را به منجلاب بکشاند.

جای تاسف برای خواص مدعی است که با دل بستن به چنین شخصیت هایی، سرنوشت کشور و شوراها را به لیست های آب بندی شده و حاصل لابی قدرت و ثروت می سپارند و آرای خود را بدون شناخت و تنها با اعتماد به کسانی که ادعای دموکراسی دارند، به نفع این لیست ها به صندوق می اندازند.

بنابراین با ماجرای لیست گیت و روشن شدن زوایای پنهان و پشت پرده زدو بندهای ثروتمندان کارگزار و وابستگان به قدرت دولتی برای افکار عمومی، اصلاح طلبان دیگر کار ساده ای برای جلب اعتماد پایگاه رای خود و آرای طبقه متوسط و خاکستری نخواهند داشت و تکرار می کنم ها نیز به تدریج با لوث شدن کارآیی اش را از دست خواهد داد.

کرباسچی ها  و افراد مشابه، با علم بر اینکه در دوقطبی کاذب خیر و شر در میان اصلاح طلبان و اصولگرایان و دامن زدن به آن توسط کارتل رسانه ای، تا توانستند به سواستفاده از انتخابات و آرای مردم پرداختند و لیست های جعلی و ناکارآمد را بر افکار عمومی قالب کردند.